॥ शिव‍गीता ॥

अध्याय १ ला

अध्याय २ रा

अध्याय ३ रा

अध्याय ४ था

अध्याय ५ वा

अध्याय ६ वा

अध्याय ७ वा

अध्याय ८ वा

अध्याय ९ वा

अध्याय १० वा

अध्याय ११ वा

अध्याय १२ वा

अध्याय १३ वा

अध्याय १४ वा

अध्याय १५ वा

अध्याय १६ वा


भगवान् शंकरांनी श्रीरामाला दण्डकारण्यामध्यें जो उपदेश केला तोच उपदेश 'शिवगीता'या नावाने प्रसिद्ध असून 'पद्मपुराण्'मध्ये ही गीता अंतर्भूत आहे.

नैमिष्यारण्यामध्यें व्यासशिष्य सूत एका घनदाट वृक्षाखाली बसून शौनकादि ऋषिमुनींना अष्टादश पुराणें सांगत होते. इतरही वेगवेगळ्या विषयांवर ज्ञानचर्चा सुरू होती. अशी ज्ञानसत्रें त्या काळांत नेहमीच सुरू असत. एक दिवस व्यासशिष्य सूत अतिशय प्रसन्न आहेत असें पाहून शौनकादि मुनी त्यांना हात जोडून म्हणाले, "महाराज, आज आपल्याकडून वेदान्त या विषयावर काही मौलिक विचार ऐकण्याची सर्वांचीच इच्छा आहे. आपण कृपावन्त होऊन ती पूर्ण करावी."

त्या ज्ञानपिपासू ऋषिगणांची ती सुयोग्य इच्छा ऐकून व्यासशिष्य सूतांना अतिशय समाधान वाटले व त्यांनी प्रसन्न चित्ताने 'ठीक आहे' असे म्हणून फार फार वर्षापूर्वी भगवान शंकरांनी दण्डकारण्यामध्ये प्रभु रामचंद्राला कथन केलेल्या अतिश्य गुह्य अशा 'शिवगीते' वर भाष्य करणास सुरुवात केली हीच 'शिवगीता' अठरा पुराणांपैकी प्रसिद्ध अशा पद्मपुराणांत समाविष्ट आहे व तीमध्ये शिवराघव संवादाच्या मिषानें अद्वैत वेदान्ताची चर्चा केलेली आहे.