|
॥ विष्णुपुराणम् ॥ प्रथमः अंशः ॥ सप्तमोऽध्यायः ॥
पराशर उवाचः
ततोऽभिध्यायतस्तस्य जज्ञिरे मानसाः प्रजाः । तच्छरीरसमुत्पन्नैः कार्यैस्तैः करणैः सह । क्षेत्रज्ञाः समवर्तन्त गात्रेभ्यस्तस्य धीमतः ॥ १ ॥ ते सर्वे समवर्तन्त ये मया प्रागुदाहृताः । देवाद्याः स्थावरान्ताश्च त्रैगुण्यविषये स्थिताः ॥ २ ॥ एवं भूतानि सृष्टानि चराणि स्थावराणि च ॥ ३ ॥ यदास्य ताः प्रजाः सर्वा न व्यवर्धन्त धीमतः । अथान्यान्मानसान्पुत्रान्सदृशानात्मनोऽसृजत् ॥ ४ ॥ भृगुं पुलस्त्यं पुलहं क्रतुमङ्गिरसं तथा । मरीचिं दक्षमत्रिं च वसिष्ठं चैव मानसान् ॥ ५ ॥ नव ब्रह्माण इत्येते पुराणे निश्चयं गताः ॥ ६ ॥ ख्यातिं भूतिं च सम्भूतिं क्षमां प्रीतिं तथैवच । सन्नतिं च तथैवोर्ज्जामनसूयां तथैव च ॥ ७ ॥ प्रसूतिं च ततः सृष्ट्वा ददौ तेषां महात्मनाम् । पत्न्यो भवध्वमित्युक्त्वा तेषामेव तु दत्तवान् ॥ ८ ॥ सनन्दनादयो ये च पूर्वसृष्टास्तु वेधसा । न ते लोकेष्वसज्जन्त निरपेक्षाः प्रजासु ते ॥ ९ ॥ सर्वे तेऽभ्यागतज्ञाना वीतरागा विमत्सराः । तेष्वेवं निरपेक्षेषु लोकसृष्टौ महात्मनः । ब्रह्मणोऽभून्महान् क्रोधस्त्रैलोक्यदहनक्षमः ॥ १० ॥ तस्य क्रोधसमुद्भूतज्वालामालातिदीपितम् । ब्रह्मणोऽभूत्तदा सर्वं त्रैलोक्यमखिलं मुने ॥ ११ ॥ भ्रुकुटीकुटिलात्तस्य ललाटात्क्रोधदीपितात् । समुत्पन्नस्तदा रुद्रो मध्याह्नार्कसमप्रभः ॥ १२ ॥ अर्धनारीनरवपुः प्रचण्डोऽतिशरीरवान् । विभजात्मानमित्युक्त्वा तं ब्रह्मान्तर्दधे ततः ॥ १३ ॥ तथोक्तोऽसौ द्विधा स्त्रीत्वं पुरुषत्वं तथाकरोत् । बिभेदपुरुषत्वं च दशधा चैकधा च सः ॥ १४ ॥ सौम्यासौम्यैस्तदा शान्ताशान्तैः स्त्रीत्वं च स प्रभुः । बिभेद बहुधा देवः स्वरूपैरसितैः सितैः ॥ १५ ॥ ततो ब्रह्माऽऽत्मसम्भूतं पूर्वं स्वायम्भुवं प्रभुः । आत्मानमेव कृतवान्प्राजापत्ये मनुं द्विज ॥ १६ ॥ शतरूपां च तां नारीं तपोनिर्धूतकल्मषाम् । स्वायम्भुवो मनुर्देवः पत्नीत्वे जगृहे विभुः ॥ १७ ॥ तस्मात्तु पुरुषाद्देवी शतरूपा व्यजायत । प्रियव्रतोत्तानपादौ प्रसूत्याकूतिसंज्ञितम् ॥ १८ ॥ कन्याद्वयं च धर्मज्ञ रूपौदार्यगुणान्वितम् ददौ प्रसूतिं दक्षाय आकूतिं रुचये पुरा ॥ १९ ॥ प्रजापतिः स जग्राह तयोर्जज्ञे सदक्षिणः । पुत्रो यज्ञो महाभाग दम्पत्योर्मिथुनं ततः ॥ २० ॥ यज्ञस्य दक्षिणायां तु पुत्रा द्वादश जज्ञिरे । यामा इति समाख्याता देवाः स्वायम्भुवे मनौ ॥ २१ ॥ प्रसूत्यां च तथा दक्षश्चतस्रो विंशतिंस्तथा । ससर्ज कन्यास्तासां तु सम्यङ् नामानि मे शृणु ॥ २२ ॥ श्रद्धा लक्ष्मीर्धृतिस्तुष्टिर्मेधा पुष्टिस्तथा क्रिया । बुद्धिर्लज्जा वपुः शान्तिः सिद्धिः कीर्तिस्त्रयोदशी ॥ २३ ॥ पत्न्यर्थं प्रतिजग्राह धर्मो दाक्षायणीः प्रभुः । ताभ्यः शिष्टा यवीयस्य एकादश सुलोचनाः ॥ २४ ॥ ख्यातिः सत्यथ सम्भूतिः स्मृतिः प्रीतिः क्षमा तथा । सन्नतिश्चानसूया च ऊर्जा स्वाहा स्वधा तथा ॥ २५ ॥ भृगुर्भवो मरीचिश्च तथा चैवाङ्गिरा मुनिः । पुलस्त्यः पुलहश्चैव क्रतुश्चर्षिवरस्तथा ॥ २६ ॥ अत्रिर्वसिष्ठो वह्निश्च पितरश्च यथाक्रमम् । ख्यात्याद्या जगृहुः कन्या मुनयो मुनिसत्तम ॥ २७ ॥ श्रद्धा कामं चला दर्पं नियमं धृतिरात्मजम् । संतोषं च तथा तुष्टिर्लोभं पुष्टिरसूयत ॥ २८ ॥ मेधा श्रुतं क्रिया दण्डं नयं विनयमेव च ॥ २९ ॥ बोधं बुद्धिस्तथा लज्जा विनयं वपुरात्मजम् । व्यवसायं प्रजज्ञे वै क्षेमं शान्तिरसूयत ॥ ३० ॥ सुखं सिद्धिर्यशः कीर्तिरित्येते धर्मसूनवः । कामाद्रतिः सुतं हर्षं धर्मपौत्रमसूयत ॥ ३१ ॥ हिंसा भार्या त्वधर्मस्य तयोर्जज्ञे तथानृतम् । कन्या च निकृतिस्ताभ्यां भयं नरकमेव च ॥ ३२ ॥ माया च वेदना चैव मिथुनं त्विदमेतयोः । तयोर्जज्ञेऽथ वै माया मृत्युं भूतापहारिणम् ॥ ३३ ॥ वेदना स्वसुतं चापि दुःखं जज्ञेऽथ रौरवात् । मृत्योर्व्याधिजराशोकतृष्णाक्रोधाश्च जज्ञिरे ॥ ३४ ॥ दुःखोत्तराः स्मृता ह्येते सर्वे चाधर्मलक्षणाः । नैषां पुत्रोऽस्ति वै ते भार्या सर्वे ह्यूर्ध्वरेतसः ॥ ३५ ॥ रौद्राण्येतानि रूपाणि विष्णोर्मुनिवरात्मज । नित्यप्रलयहेतुत्वं जगतोऽस्य प्रयान्ति वै ॥ ३६ ॥ दक्षो मरीचिरत्रिश्च भृग्वाद्याश्च प्रजेश्वराः । जगत्यत्र महाभाग नित्यसर्गस्य हेतवः ॥ ३७ ॥ मनवो मनुपुत्राश्च भूपा वीर्यधराश्च ये । सन्मार्गाभिरताः शूरास्ते नित्यं स्थितिकारिणः ॥ ३८ ॥ मैत्रेय उवाचः येयं नित्या स्थितिर्ब्रह्मन्नित्यसर्गस्तथेरितः । नित्याभावश्च तेषां वै स्वरूपं मम कथ्यताम् ॥ ३९ ॥ पराशर उवाचः सर्गस्थितिविनाशांश्च भगवान्मधुसूदनः । तैस्तै रूपैरचिन्त्यात्मा करोत्यव्याहतान् विभुः ॥ ४० ॥ नैमित्तिकः प्राकृतिकस्तथैवात्यन्तिको द्विज । नित्यश्च सर्वभूतानां प्रलयोऽयं चतुर्विधः ॥ ४१ ॥ ब्राह्मो नैमित्तिकस्तत्र शेतेऽयं जगतीपतिः । प्रयाति प्राकृते चैव ब्रह्माण्डं प्रकृतौ लयम् ॥ ४२ ॥ ज्ञानादात्यन्तिकः प्रोक्तो योगिनः परमात्मनि । नित्यः सदैव जातानां यो विनाशो दिवानिशम् ॥ ४३ ॥ प्रसूतिः प्रकृतेर्या तु सा सृष्टिः प्राकृता स्मृता । दैनंदिनी तथा प्रोक्ता यान्तरप्रलयादनु ॥ ४४ ॥ भूतान्यनुदिनं यत्र जायन्ते मुनिसत्तम । नित्यसर्गो हि स प्रोक्तः पुराणार्थविचक्षणैः ॥ ४५ ॥ एवं सर्वशरीरेषु भगवान्भूतभावनः । संस्थितः कुरुते विष्णुरुत्पत्तिस्थितिसंयमान् ॥ ४६ ॥ सृष्टिस्थितिविनाशानां शक्तयः सर्वदेहिषु । वैष्णव्यः परिवर्तन्ते मैत्रेयाहर्निशं सदा ॥ ४७ ॥ गुणत्रयमयं ह्येतद्ब्रह्मन् शक्तित्रयं महत् । योऽतियाति स यात्येव परं नावर्तते पुनः ॥ ४८ ॥ इति श्रीविष्णुपुराणे प्रथमेंऽशे सप्तमोऽध्यायः |