ब्रह्मवैवर्तपुराणम्
द्वितीयं प्रकृतिखण्डम् - सप्तषष्टितमोऽध्यायः
दुर्गोपाख्याने ब्रह्माण्डमोहनकवचम् -
नारद उवाच
भगवन्सर्वधर्मज्ञ सर्वज्ञानविशारद ।
ब्रह्माण्डमोहनं नाम प्रकृतेः कवचं वद ॥ १ ॥
नारायण उवाच
शृणु वक्ष्यामि हे वत्स कवचं च सुदुर्लभम् ।
श्रीकृष्णेनैव कथितं कृपया ब्रह्मणे पुरा ॥ २ ॥
ब्रह्मणा कथितं पूर्वं धर्माय जाह्नवीतटे ।
धर्मेण दत्तं मह्यं च कृपया पुष्करे पुरा ॥ ३ ॥
त्रिपुरारिश्च यद्धृत्वा जघान त्रिपुरं पुरा ।
मुमोच धाता यद्धृत्वा मधुकैटभयोर्भयम् ॥ ४ ॥
जघान रक्तबीजं तं यद्धृत्वा भद्रकालिका ।
यद्धृत्वा तु महेन्द्रश्च संप्राप कमलालयाम् ॥ ५ ॥
यद्धृत्वा च महाकालश्चिरजीवी च धार्मिकः ।
यद्धृत्वा च महाज्ञानी नन्दी सानन्दपूर्वकम् ॥ ६ ॥
यद्धृत्वा च महायोद्धा रामः शत्रुभयंकरः ।
यद्धृत्वा शिवतुल्यश्च दुर्वासा ज्ञानिनां वरः ॥ ७ ॥
ॐ दुर्गेति चतुर्थ्यन्तः स्वाहान्तो मे शिरोऽवतु ।
मन्त्रः षडक्षरोऽयं च भक्तानां कल्पपादपः ॥ ८ ॥
विचारो नास्ति वेदेषु ग्रहणेऽस्य मनोर्मुने ।
मन्त्रग्रहणमात्रेण विष्णुतुल्यो भवेन्नरः ॥ ९ ॥
मम वक्त्रं सदा पातु चों दुर्गायै नमोन्ततः ।
ॐदुर्गे रक्षयति च कण्ठं पातु सदा मम ॥ १० ॥
ॐ ह्रीं श्रीमिति मन्त्रोऽयं स्कन्धं पातु निरन्तरम् ।
ॐ ह्रीं श्रीं क्लीमिति पृष्ठं पातु मे सर्वतः सदा ॥ ११ ॥
ह्रीं मे वक्षःस्थलं पातु हस्तं श्रीमिति संततम् ।
ॐ श्रीं ह्रीं क्लीं पातु सर्वाङ्गं स्वप्ने जागरणे तथा ॥ १२ ॥
प्राच्यां मां प्रकृतिः पातुः पातु वह्नौ च चण्डिका ।
दक्षिणे भद्रकाली च नैर्ऋत्यां च महेश्वरी ॥ १३ ॥
वारुण्यां पातु वाराही वायव्यां सर्वमङ्गला ।
उत्तरे वैष्णवी पातु तथैशान्यां शिवप्रिया ॥ १४ ॥
जले स्थले चान्तरिक्षे पातु मां जगदम्बिका ।
इति ते कथितं वत्स कवचं च सुदुर्लभम् ॥ १५ ॥
यस्मै कस्मै न दातव्यं प्रवक्तव्यं न कस्यचित् ।
गुरुमभ्यर्च्य विधिवद्वस्त्रालंकारचन्दनैः ॥ १६ ॥
कवचं धारयेद्यस्तु सोऽपि विष्णुर्न संशयः ।
स्नाने च सर्वतीर्थानां पृथिव्याश्च प्रदक्षिणे ॥ १७ ॥
यत्फलं लभते लोकस्तदेतद्धारणान्मुने ।
पञ्जलक्षजपेनैव सिद्धमेतद्भवेद्ध्रुवम् ॥ १८ ॥
लोके च सिद्धकवचं नास्त्रं विध्यति संकटे ।
न तस्य मृत्युर्भवति जले वह्नौ विषे ज्वरे ॥ १९ ॥
जीवन्मुक्तो भवेत्सोऽपि सर्वसिद्धेश्वरेश्वरः ।
यदि स्यासिद्धकवचो विष्णुतुल्यो भवेद्ध्रुवम् ॥ २० ॥
कथितं प्रकृतेः खण्डं सुधाखण्डात्परं मुने ।
या चैव मूलप्रकृतिर्यस्याः पुत्रो गणेश्वरः ॥ २१ ॥
कृत्वा कृष्णव्रतं सा च लेभे गणपतिं सृतम् ।
स्वांशेन कृष्णो भगवान्बभूव च गणेश्वरः ॥ २२ ॥
श्रुत्वा च प्रकृतेः खण्डं सुश्राव्यं च सुधोपमम् ।
भोजयित्वा च दध्यन्नं तस्मै दद्याच्च काञ्चनम् ॥ २३ ॥
सवत्सां सुरभिं रम्यां दद्याद्वै भक्तिपूर्वकम् ।
वासोऽलंकाररत्नैश्च तोषयेद्वाचकं मुने ॥ २४ ॥
पुष्पालंकारवसनैरुपहारगणैस्तथा ।
पुस्तकं पूजयेदेवं भक्तिश्रद्धासमन्वितः ॥ २५ ॥
एवं कृत्वा यः शृणोति तस्य विष्णुः प्रसीदति ।
वर्धते पुत्रपौत्रादिर्यशस्वी तत्प्रसादतः ॥ २६ ॥
लक्ष्मीर्वसति तद्गेहे ह्यन्ते गोलोकमाप्नुयात् ।
लभेत्कृष्णस्य दास्यं स भक्तिं कृष्णेसुनिश्चलाम् ॥ २७ ॥
इति श्री ब्रह्मवैवर्तमहापुराणे प्रकृतिखण्डे नारदनारायणसंवादे
दुर्गोपाख्याने ब्रह्माण्डमोहनकवचं नाम सप्तषष्टितमोऽध्यायः ॥ ६७ ॥
समाप्तमिदं श्रीमद्ब्रह्मवैवर्तपुराणस्य द्वितीयं प्रकृतिखण्डम् ॥
GO TOP
| 